Chciałabym umieć pięknie śpiewać i jak o tym myślę wydaje mi się to nierealne, abym mogła mieć tak krystalicznie czysty głos, żeby móc kogoś wzruszyć i poruszyć. Nie chciałabym robić "kariery", występować na festiwalach czy koncertować, po prostu chciałabym nie wstydzić się swojego głosu, nawet przed sobą, wziąć ukulele, zagrać i zaśpiewać, bo uwielbiam to robić.

Chciałabym umieć pięknie śpiewać i jak o tym myślę wydaje mi się to nierealne, abym mogła mieć tak krystalicznie czysty głos, żeby móc kogoś wzruszyć i poruszyć. Nie chciałabym robić "kariery", występować na festiwalach czy koncertować, po prostu chciałabym nie wstydzić się swojego głosu, nawet przed sobą, wziąć ukulele, zagrać i zaśpiewać, bo uwielbiam to robić.

Chciałabym być "wygadaną". Podziwiam i bardzo lubię ludzi, którzy umieją sypać żartami jak z rękawa, zawsze mają cięte riposty w zanadrzu, umieją porozmawiać z każdym na każdy temat, wiedzą kiedy należy milczeć, a kiedy można coś mówić. Przynajmniej tak to w moich oczach wygląda. Chciałabym taka być.
Mój brat i tata mają ten dar. Łatwo im zyskać nowych znajomych, ludzie uwielbiają ich towarzystwo. Ja kocham rozmawiać z nimi.:) Ale to pewnie po części również dlatego, że są dla mnie najważniejsi na świecie.;) Ciągle im tego daru zazdroszczę...
Oczywiście bardzo podobałaby mi się zdolność teleportacji, czytania w myślach, cofania się w czasie, latania, pisania, inteligencji jak Einstein.... Ale te "wygadanie" pierwsze przyszło mi na myśl. Czy powodem jest po prostu zazdrość w stosunku do mojego taty i brata oraz reszty świata posiadającej tą umiejętność? Pewnie po części tak. Może po prostu czuję również potrzebę akceptacji przez mój mały świat, znalezienia się chociaż chwilami w centrum uwagi, widzieć, jak ludzie z daleka uśmiechają się na mój widok i przyspieszają kroku, żeby szybciej się ze mną spotkać i dłużej pobyć w moim towarzystwie.

Chciałabym być "wygadaną". Podziwiam i bardzo lubię ludzi, którzy umieją sypać żartami jak z rękawa, zawsze mają cięte riposty w zanadrzu, umieją porozmawiać z każdym na każdy temat, wiedzą kiedy należy milczeć, a kiedy można coś mówić. Przynajmniej tak to w moich oczach wygląda. Chciałabym taka być.
Mój brat i tata mają ten dar. Łatwo im zyskać nowych znajomych, ludzie...

zdecydowanie chciałabym być świetnym sportowcem, chciałabym pojechać na olimpiadę i być zapisana na kartach sportowej historii Polski. Chciałabym, żeby Polacy byli ze mnie dumni.

zdecydowanie chciałabym być świetnym sportowcem, chciałabym pojechać na olimpiadę i być zapisana na kartach sportowej historii Polski. Chciałabym, żeby Polacy byli ze mnie dumni.

Czytanie w myślach,ponieważ ta moc wydawała mi się zawsze czymś fantastycznym.Nie raz wyobrażałam sobie,że gdybym potrafiła czytać ludziom w myślach,to na pewno wiele z moich problemów zostałoby rozwiązanych.
Wiedziałabym,kto darzy mnie sympatią,a kto tylko udaje miłego.Wiedziałabym,która osoba jest fałszywa.Zdawałabym sobie sprawę z tego co inni mówią na mój temat.
Mogłabym zapobiec przestępstwu takiemu jak mordowanie ludzi,ataki terrorystyczne,samobójstwa,kradzieże czy włamania.Mogłabym czytać w myślach przestępcom.

Czytanie w myślach,ponieważ ta moc wydawała mi się zawsze czymś fantastycznym.Nie raz wyobrażałam sobie,że gdybym potrafiła czytać ludziom w myślach,to na pewno wiele z moich problemów zostałoby rozwiązanych.
Wiedziałabym,kto darzy mnie sympatią,a kto tylko udaje miłego.Wiedziałabym,która osoba jest fałszywa.Zdawałabym sobie sprawę z tego co inni mówią na mój temat.
...

Chciałabym mieć zdolność odpowiedniego zachowania w każdej sytuacji. Moja przyjaciółka, zawsze idealna, zawsze stosowna, a ja. Cóż, ja jestem mistrzynią gaf. I o ile początkowo to śmieszy, potem mam ochotę płakać.

Chciałabym mieć zdolność odpowiedniego zachowania w każdej sytuacji. Moja przyjaciółka, zawsze idealna, zawsze stosowna, a ja. Cóż, ja jestem mistrzynią gaf. I o ile początkowo to śmieszy, potem mam ochotę płakać.

Najbardziej na świecie chciałabym pisać. Snuć wciągające fabuły, ożywiać postaci na kartkach papieru, tak żeby zdawały się czytelnikowi bliskie i prawdziwe. Chciałabym chwytać za serce, przerażać, bawić i smucić. A nadto tworzyć równoległe światy, chowające się tuż za rogiem rzeczywistości. Światy, w których obok na wskroś autentycznych historii czai się pierwiastek magiczny. Marzę o zejściu ze ścieżki utartych schematów, stereotypowych przewidywalnych postaci i płytkich emocji. Chcę sięgać głębiej. Do trzewi. Chciałabym być Michaiłem Bułhakovem, Carlosem Ruizem Zafonem, Gabrielem Garcią Marquezem i J.K. Rowling, niekoniecznie w jednym :D
Nie wiem czy jest to możliwe ale nie spocznę póki się nie przekonam.

Najbardziej na świecie chciałabym pisać. Snuć wciągające fabuły, ożywiać postaci na kartkach papieru, tak żeby zdawały się czytelnikowi bliskie i prawdziwe. Chciałabym chwytać za serce, przerażać, bawić i smucić. A nadto tworzyć równoległe światy, chowające się tuż za rogiem rzeczywistości. Światy, w których obok na wskroś autentycznych historii czai się pierwiastek...

Może to nic nadzwyczajnego, ale chciałabym mieć zdolność planowania i doprowadzania przedsięwzięć do końca. Nie ma znaczenia, czy to gotowanie obiadu, czy obrona magisterska; wszędzie u mnie panuje chaos, a co za tym idzie - frustracja i ciężkie okresy w moim życiu. Tak wiele by się w nim poprawiło, gdybym potrafiła planować i, krok po kroku, dążyć do celu. Gdybym miała "zdolność" systematyczności, mogłabym osiągnąć bardzo wiele w życiu, może nawet nauczyłabym się malować jak Picasso...

Może to nic nadzwyczajnego, ale chciałabym mieć zdolność planowania i doprowadzania przedsięwzięć do końca. Nie ma znaczenia, czy to gotowanie obiadu, czy obrona magisterska; wszędzie u mnie panuje chaos, a co za tym idzie - frustracja i ciężkie okresy w moim życiu. Tak wiele by się w nim poprawiło, gdybym potrafiła planować i, krok po kroku, dążyć do celu. Gdybym miała...

Chciałabym mówić w wielu językach. Moim marzeniem jest nauczyć się dwóch języków. Jeden uczę się cierpliwie, drugi przychodzi mi z trudnością. Uwielbiam języki obce. Są piękne, choć ten polski też jest cudowny.

Chciałabym mówić w wielu językach. Moim marzeniem jest nauczyć się dwóch języków. Jeden uczę się cierpliwie, drugi przychodzi mi z trudnością. Uwielbiam języki obce. Są piękne, choć ten polski też jest cudowny.

Chciałabym umieć cofać się w czasie, aby choć przez kilka minut móc poczuć i zobaczyć na własne oczy życie, architekturę i zwyczaje przodków. Od lat fascynują mnie dawne czasy. Dostępne w sieci obrazy, zdjęcia, przedmioty użytku codziennego nie odzwierciedlają w 100% życia naszych prababek, w każdym razie nie są dla mnie wytaczające. Ten dar dałby mi możliwość spaceru po przedwojennej Warszawie czy Londynie w epoce wiktoriańskiej. Obserwacje poczynione w owych podróżach wzbogaciłyby już posiadaną wiedzę historyczną o nowe fakty. Bo im więcej wiemy o historii ludzkości, tym więcej możemy wyciągnąć wniosków a to chroni nas przed popełnianiem błędów z przeszłości.

Chciałabym umieć cofać się w czasie, aby choć przez kilka minut móc poczuć i zobaczyć na własne oczy życie, architekturę i zwyczaje przodków. Od lat fascynują mnie dawne czasy. Dostępne w sieci obrazy, zdjęcia, przedmioty użytku codziennego nie odzwierciedlają w 100% życia naszych prababek, w każdym razie nie są dla mnie wytaczające. Ten dar dałby mi możliwość spaceru po...

Jeśli chodzi o mnie, to chciałabym mieć wpływ na zło, którego jest tyle w obecnym świecie, aby móc niwelować te niedoskonałości, żeby było po prostu mniej cierpienia niewinnych osób. Aby Dobro królowało ponad złem na wieki.

Jeśli chodzi o mnie, to chciałabym mieć wpływ na zło, którego jest tyle w obecnym świecie, aby móc niwelować te niedoskonałości, żeby było po prostu mniej cierpienia niewinnych osób. Aby Dobro królowało ponad złem na wieki.